| Najwyżej ocenione - Miasto Tuchów |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
W poci?gu retro
(30 głosów)
|
|
Dwór tuchowski Rozwadowskich, ktory znajdował się na miejscu dzisiejszego Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych. Niemcy wycofując się spalili go.
(26 głosów)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Rynek, na targufot. Jerzy Kisielewicz - Nazywał się Edward Zając. Dziwnie wyglądający człowiek ale ciekawy. Otóż p. Edek Zając przez kilkanaście lat po wojnie mieszkał w stodole w Dąbrówwce Tuchowskiej u Jana Bryla. Tak dziwnie poukładało mu się życie, że nie miał gdzie mieszkać. Był specyficznym człowiekiem. Tak jak widać na zdjąciu zawsze w tym kapeluszu. Choć ludzie dawali mu inny, ładniejszy i czysty zawsze miał ten swój ulubiony na głowie. Zawsze z tobołkiem pod pachą.
(25 głosów)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Powódź, zdjęcie powojenne.Nie ma jeszcze wałów. Widoczne baraki na placu koronacyjnym, wybudowane przez hitlerowców, które służyły za obóz przejściowy. Zdaje się, że po wojnie te baraki wykorzystali drogowcy. Na zdjęciu widoczna kuźnia przy ul. Zielonej.
(23 głosów)
|
|
|
|
|
|
|
Ulica Daszyńskiego - powódź
(30 głosów)
|
|
|
|
Edziu ... (bez kapelusza ?!)
(22 głosów)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Z mężem, byłym woskowym u Cesarza Franciszka Józefa. Ich dziedzictwo w Tuchowie dało początek zakładu, który dawał byt wielu ludziom - działalność dobroczynna sięgała lat 70/80.Anegdoty o tym srogim wujaszku i jego psie - wilczurze - godne opowieści. A ta młoda dama, małżonka Emilia z Pekalow Czaplinska, była ambasadorem Caritasu w ciężkich wojennych i powojennych czasach. Wraz z Marią Dmochowską (z tych Dmochowskich, co to np. w Hrabinie Cosel - Królem Sasem) dyrektorką Domu dla Niewidomych w Laskach pod Warszawą - organizowały akcje dobroczynne do końca swojego życia przed Bożym Narodzeniem 1982r. Była pogodną osobą, tylko dla siebie sroga, lecz dla żywej nastolatki i jej koleżeństwa najbardziej wyrozumiała babcią świata! W czasach bez internetu składnica wiedzy i zbieraczka wszelkich wycinków i dokumentów. Tuchów był popularny również wówczas przez odwiedziny także jej zacnych gości.
(23 głosów)
|
|
|
|
|
U źródła rzeki BiałaFot. Marek Czuba
(36 głosów)
|
|
|
|
|
|
|
|
Uniform austriacki - serce do młodej Tuchowianki zabiło. Pozostali w sercach wdzięcznych podopiecznych starego CaritasuTen austriacki żołnierz (później oficer austriackiej policji) nazywał się nie całkiem z austriacka - Kanut Czapliński z rodu Czaplińskich (ci w herbarzu 3 palki). Zakochał się w wieku 35 lat w 16-letniej Emilii z Pekalow i pisemnie (do dziś pismo zachowane) prosił zacnych chłopskich rodziców o rękę młodej damy. Przez ponad 20 lat bezdzietni adoptowali siostrę Emilii (o 20 lat młodszą od niej). Historia lubi się powtarzać (no i jeszcze jak!). Adoptowana ich córeczka już razem w Tuchowie - wraz z mężem i za radą ks. prałata Rogóża, a także sędziego Jarosza (mieszkał w domku przy kościele św.Jakuba) - adoptowali w 1958 r. 3-letnia, całkowicie osieroconą dziewczynkę.
(31 głosów)
|
|
|
|
|
Zaloguj mnie
